Η αποδοχή των κανόνων συμπεριφοράς είναι ένας από τους βασικούς στόχους, που μας απασχολεί καθόλη τη διάρκεια του σχολικού έτους. Όμως όταν είσαι περίπου 3 ετών, μόλις έχεις φύγει από την οικογενειακή αγκάλη και πιθανόν η προηγούμενη καραντίνα δεν σου άφησε περιθώρια για πολλές και διευρυμένες κοινωνικές επαφές, αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο! ΄΄Να μοιραζόμαστε΄΄, ΄΄να καθόμαστε στην παρεούλα΄΄, ΄΄να παίζουμε χωρίς φωνές΄΄, ΄΄να περιμένουμε τη σειρά μας΄΄...

 

Σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα αρχικά μας βοήθησε το βιβλίο της Σοφίας Ζαραμπούκα, Ειρήνη του Αριστοφάνη. Πρόκειται για ένα βιβλίο ειδικά διαμορφωμένο για παιδιά, που τους παρουσιάζει με τρόπο απόλυτα κατανοητό τις δύο καταστάσεις, την Ειρήνη και τον Πόλεμο. Η παρουσίασή τους γίνεται ακριβώς όπως τους είχαν οι αρχαίοι Έλληνες στο μυαλό τους, δηλαδή με ανθρώπινες μορφές! Στο βιβλίο η Ειρήνη είναι μια καλή και ευγενική κοπέλα, δώρο των θεών στους ανθρώπους, επειδή ζουν με κανόνες και συμφιλιωμένοι. Από την άλλη ο Πόλεμος, φοβερός στην όψη, είναι η τιμωρία των θεών στους ανθρώπους, όταν αυτοί δεν ζουν αγαπημένοι και μονιασμένοι.

 

Στη συνέχεια, όλοι μαζί (παιδιά & δασκάλες) αποφασίζουμε, ποιον από τους δύο θέλουμε στην τάξη μας. Αποφασίζοντας να έχουμε την Ειρήνη, θα ζούμε αγαπημένοι, με ζεστά αισθήματα και θα υπολογίζουμε τη γνώμη και την παρουσία των υπολοίπων. Αποφασίζοντας τον Πόλεμο, θα ζούμε με φωνές και καυγάδες, χωρίς έγνοια, αν κάποιος χρειάζεται τη βοήθειά μας, ενώ η τάξη και η ηρεμία θα μας αποχαιρετήσουν για πάντα!

Γι’ αυτό το λόγο ψηφίζουμε! Φτιάχνουμε την κάλπη μας. Τυπώνουμε ψηφοδέλτια και καταμετρούμε τις ψήφους...

 

Ευτυχώς η Ειρήνη θριάμβευσε! Και από σήμερα θα τη φιλοξενήσουμε στην τάξη μας!!